کد مطلب:552 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:33

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

منظور از پيروزي دين حق كه در قرآن از آن سخن به ميان آمده است، چه نوع پيروزي است و آيا تحقق يافته است؟

مفسّران سه تفسير براي آن ذكر كرده‎اند.



1 ـ پيروزي منطقي؛ يعني با مقايسة اسلام با آئينهاي ديگر كه غالباً آميخته با خرافات شده، پيروزي منطق مستدلّ آن بر ساير منطقها آشكار است.



طرفداران اين تفسير معتقدند هرگاه توحيد خالص اسلامي را با انواع توحيدهاي آميخته با شرك، و يا شرك خالص، مقايسه كنيم برتري مكتب اسلام بر ساير مكاتب روشن مي‎شود، همچنين مباحث ديگر. اين وعدة الهي جامة عمل به خود پوشيده است؛ حتّي مقايسة شعار اذان كه شعاري گويا و تكاندهنده است با شعار ناقوس و بي شعاري بسياري از اديان، روشنگر اين پيروزي منطقي است.



2 ـ منظور، پيروزي عملي و غلبة خارجي بر ساير اديان است، منتها در يك مقياس منطقه‎اي نه جهاني و عمومي.



اين نيز تحقّق يافته؛ چرا كه اسلام در عصر پيامبر (ص) بر شبه جزيرة عرب، و پس از آن بر بخش عظيم آبادي از جهان غلبه يافت و پيروان اديان و مذاهب ديگر در اين مناطق كه از ديوار چين ـ بلكه ماوراي ديوار چين ـ تا ساحل اقيانوس اطلس امتداد مي‎يافت، غالباً در برابر اسلام سر تعظيم فرود آوردند. حتّي زماني كه سلطة حكومت اسلامي از اين نقاط برچيده شد باز اسلام به عنوان يك مكتب و آئين پابر جا در اين مناطق متوطّن گرديد.



3 ـ منظور، پيروزي و غلبة خارجي و عملي در سطح جهان و تمامي روي زمين است، كه شامل پيروزي فرهنگي، اقتصادي، و سياسي مي‎شود، و اين تفسير را جمعي از مفسّران اهل تسنّن علاوه بر مفسّران شيعه پذيرفته‎اند.



مسلماً اين وعده تاكنون عملي نشده و تنها بر حكومت جهاني مهدي موعود منطبق مي‎گردد كه حكومت حق و عدالت همه جا را فراگيرد و اين آئين بر تمام آئينها در مقياس جهاني غلبه يابد.



و قرائني در دست داريم كه اولويّت تفسير سوم را بر تفاسير ديگر به ثبوت مي‎رساند؛زيرا



اوّلاً، غلبه و پيروزي كه از كلمة «ظهور» استفاده مي‎شود ظاهر در غلبة حسّي و عيني و خارجي است، نه غلبه ذهني و فكري، و لذا در هيچيك از مواردي كه از قرآن بر شمرديم «ظهور» به معني غلبه ذهني نيامده، بلكه اگر به آيات گذشته بازگرديم و دقّت كنيم مي‎بينيم در تمام اين موارد به معني غلبة عيني و خارجي است.



ثانياً، ذكر كلمة «كلّه» به عنوان تأكيد روشن مي‎كند كه غلبه، جنبة منطقه‎اي و محدود ندارد، بلكه شامل عموم اديان و مذاهب جهان مي‎شود و اين جز از طريق فراگيري و شمول اسلام نسبت به جهان ممكن نيست.



ثالثاً، رواياتي كه در تفسير آية فوق به ما رسيده، تفسير سوم را تقويت مي‎كند.

---

حكومت جهاني حضرت مهدي


حضرت آيت الله مكارم شيرازي